De familie van Esri Spetter staat synoniem voor vrijwilligerswerk. De jongste telg uit de Spetter-dynastie moet dat combineren met haar opleiding. Dat houdt in haar geval in dat ze verschillende periodes geen land ziet. In deze dagen vaart ze op de schier oneindige woelige baren van de Atlantische Oceaan.
Esri Spetter is op veel basketball evenementen te vinden. Zit de jongste uit de familie niet achter een juryrafel bij een mannen eredivisie basketballwedstrijd, dan is het wel bij een clubduel in Leiden. Vaak meerdere wedstrijden op een dag. Esri draait haar hand daarvoor niet om. En anders staat de 19-jarige vol overtuiging een partijtje te fluiten. Bijvoorbeeld op de Zitloze Werkdag van de Stichting BEN, als ze zelf vanuit een rolstoel de wedstrijden tussen bedrijven in goede en plezierige banen leidt. Haar achtergrond is de basis legt ze uit. ,,Door mijn sportervaring heb ik geleerd om samen te werken met mensen en onder druk rustig te blijven.”
VRIJWILLIGERSFAMILIE
Esri start al op jonge leeftijd zelf met een balletje gooien. Esri duikt in haar herinneringen: ,,Ik ben begonnen met basketball omdat mijn oudere zus ook basketbalde. Ik was vijf jaar en wilde een sport spelen.” Inmiddels heeft ze al dertien jaar basketball ervaring. Vader Marco en moeder Greet zijn het voorbeeld en inspiratie. Haar moeder zegt in een interview bij de EPC (European Paralympics 2023); ,,Ik vind het belangrijk dat ze maatschappelijk betrokken zijn en dat het geld aspect niet altijd het belangrijkste hoeft te zijn.” Levenslessen die ook Esri hoog in het vaandel heeft staan: ,,Met helpen bij de rolstoelbasketbal ben ik begonnen omdat mijn hele gezin dat al deed en ik oud genoeg was om mee te helpen.” Waar ze voor het eerst vrijwilliger was denkt ze diep na. ,,De exacte locatie weet ik niet meer, maar ik ben begonnen met helpen in het seizoen van 2017/2018.”
De jongste Spetter-telg legt uit wat ze zoal aan ondersteuning verricht. ,, Als vrijwilliger ben ik vooral actief als table official en algemene hulp bij opbouwen en afbouwen van zalen en events. Ook help ik af en toe met fluiten en teams begeleiden met grotere events.” Inzoomend op haar bezigheden: ,,Ik vind het leukste om table official te zijn, omdat er zo veel verschillende onderdelen zijn. De taken van de table officials, de scouting, het contact met de teams en scheidsrechters.” En dat brengt veel mooie ervaringen en herinneringen met zich mee. ,, Het meest bijzondere wat ik heb meegemaakt tot nu toe was helpen bij het EK in 2023. Ook heb ik mogen helpen in de Dutch Bubble in 2021 met een oefentoernooi met internationale teams.”
EEN OCEAAN OM IN TE WERKEN
De huidige studie van Esri is niet alledaags: ,,Ik doe de opleiding tot Maritiem Officier MBO 4.” Dat brengt de nodige consequenties met zich mee. ,,Ik ben vlak voor het begin van mijn stage gestopt met mijn bijbaan zodat ik geen problemen kreeg met zo lang weg zijn. Sporten deed ik eigenlijk alleen nog maar in de gym, wat ik aan boord van mijn schip ook kon doen.” Andere sporten zitten er door haar stage niet in. ,,Het is natuurlijk anders om op een schip te zitten ten opzichte van aan land. Een heleboel dingen kon ik niet doen, maar ik kon me snel aanpassen aan het leven aan boord.” Voor Esri is het ervaring op doen op het open water. Esri geeft een idee van het schema van haar werkzaamheden op het schip. ,,Ik ben aan boord als stagiair. Op dit moment deed ik twee weken op de brug als officier in training en twee weken in de machinekamer als werktuigkundige in opleiding. Dit startte elke vier weken opnieuw.”
Dobberen op de wijde wateren betekent ook een compleet ander leven. Alles waar je aan gehecht en gewend bent is duizenden kilometers van je verwijderd. Esri bekent: ,,Het was erg lastig om zo lang mijn familie en vrienden niet te zien, maar ik ging in het dagelijkse ritme mee dus dan werd het minder zwaar.” De verbinding met het vaste land is op rantsoen. ,,Aan boord hadden wij wifi, wel maar 2 GB per dag. Hierdoor heb ik gewoon dagelijks contact kunnen houden met mijn familie en vrienden.” Inmiddels is Esri ingeburgerd op het schip. ,,Het was best lastig om te wennen aan het leven aan boord, maar als je er eenmaal aan gewend bent, ga je in je eigen ritme verder.” En de oceaan is natuurlijk niet altijd glad en vriendelijk. ,,Wij zijn met het slechte weer een haven ingegaan en zijn daar gebleven voor een aantal dagen, dus toen konden we van boord af.”
PARALYMPICS OP RANTSOEN
De Paralympics kijken is een hele klus als je oneindig ver van het strijdtoneel verwijderd bent. Bovendien moest Esri zuinig met het wifi rantsoen omgaan. ,,Ik spaarde mijn wifi op zodat ik een deel van de wedstrijden kon kijken. Daarnaast werden de wedstrijden gedeeld in de BEN vrijwilligers whatsapp groep, dus daarmee kon ik het ook volgen als ik de wedstrijd niet kon kijken.” Het schip van Esri ligt dan veel Noordelijker. ,,Ik lag op dat moment naast de Shetland Eilanden aan de kant van de Atlantische Oceaan.” De Oranje rolstoelbasketballers wil je als vrijwilliger natuurlijk niet missen. ,,Het was heel leuk, ik zat daar de laatste twee weken heel erg naar uit te kijken.”
Esri heeft haar programma voor de komende tijd scherp op het netvlies. ,,Mijn doel voor het komende jaar is om mijn diploma te halen en gewoon lol te maken.” Carpe Diem. ,,Ik ga daarna werken maar wil wel nog blijven helpen bij valide- en rolstoelbasketbal.” Want haar werk als vrijwilliger heeft haar veel gebracht. ,,Rolstoelbasketbal heeft mij een andere kijk op de wereld gegeven. En natuurlijk nieuwe vrienden.”
(Beeld: Esri Spetter/Luc Reuvers)
