Isabelle Haring (34) is één van de vaste waarden bij de eredivisieploeg van SC Antilope Utrecht. De basketbalster kwam vorige zomer over van Pigeons uit Duiven. Een stap die haar bevalt. Maar de ‘Pigeon’ in haar gaat nooit verloren. Een verhaal over samen, gezelligheid én teamsport.
Haring is in het dagelijkse leven vestigingsmanager in de kinderopvang in de buurt van Arnhem. ,,Ik heb verschillende vestigingen met een BSO en kinderdagverblijf in Driel onder mij.” En het is regelmatig puzzelen om tot een goede dagindeling te komen. ,,In principe sluit het niet echt bij elkaar aan. Sport is voor mij echt ontspanning en staat los van mijn werk. Heb wel deels werk wat aangepast op de sport. Werk vier dagen en de woensdag vrij is wel prettig met een late training op dinsdagavond, waarbij ik vaak toch na één uur pas thuis ben.” Haring houdt van gezelligheid. ,,We trainen tot half elf en zitten vaak toch met een aantal van het team tot middernacht bij het sportcentrum. Tot we eruit gegooid worden. Het werken met kinderen helpt wel in uitleg bij training geven bijvoorbeeld. Een groep onder je hebben en begeleiden sluit daarin wel aan.”
KORFBAL & DUIVEN
Voor de speelster van Antilope is rolstoelbasketbal niet de eerste keuze geweest. ,,In mijn jeugd heb ik getennist en op redelijk niveau gekorfbald. Vandaar ook mijn schot met twee handen. Dat was bij Duko in Duiven. Bij Antilope hebben ze nog geprobeerd mij met één hand te laten schieten, maar met twee handen van afstand is voor mij toch echt nog steeds het makkelijkst.” Korfbal zit nog steeds in haar genen. ,,Bij het korfballen heb ik een blessure opgelopen aan mijn knie. Daar ben ik een aantal keer aan geopereerd toen, maar die operaties hebben niet geholpen en het eerder erger gemaakt. Er werd toen op mijn achttiende gezegd dat mijn knie vergeleken kon worden met die van een bejaarde vrouw en op dat moment was het enige wat ze zouden kunnen doen een nieuwe knie. Dat was geen optie voor mij op die leeftijd. Rennen, springen en lang lopen zijn daardoor pijnlijk voor mij.”
Het leven van Haring verandert in dat van een bankzitter. ,,Ik heb toen eigenlijk heel wat jaren niets gedaan. Ik ging wel eens naar de sportschool of zwemmen, maar haalde daar niet de voldoening uit die ik hoopte. Ik miste eigenlijk de teamsport en sfeer. Op Facebook kwam ik toen een vereniging tegen in de buurt. De stap naar instappen in een rolstoel vond ik nog wel lastig, omdat ik wel kan lopen.” Ook het grijsgehalte is niet aantrekkelijk. ,,Daarnaast waren het vooral wat oudere mannen op de foto, waardoor ik nog erg twijfelde. Uiteindelijk ben ik wel gaan kijken en was ik meteen verkocht. Toen mijn achterneef Taco datzelfde jaar in Duiven rolstoelbasketbal wilde introduceren ben ik meegegaan om met een aantal anderen het team daar op te richten. In 2017 zijn we daarmee begonnen bij de Pigeons.”
Vanaf scratch een ploeg formeren. ,,Het eerste seizoen bij Pigeons stond een beetje in het teken van bouwen met elkaar naar een team. Genoeg leden vinden die ook samen competitie willen spelen. Eigenlijk stond al vrijwel meteen vast dat we ook competitie wilden gaan spelen. We hebben in het seizoen 2017-2018 een paar keer een oefenwedstrijd gespeeld en daarna zijn we begonnen in de C-divisie met Pigeons.”
De rolstoelers in Duiven maken progressie. ,,Ik heb bij Pigeons on Wheels gespeeld in de C-divisie, waarna we naar de B-divisie zijn overgestapt. Daarin konden we goed meekomen. Op een gegeven moment merkte ik wel dat ik nog wat meer zou willen bereiken en me verder zou willen ontwikkelen. Het niveauverschil werd ook wat groter in het team bijvoorbeeld. We kwamen de Fundalentals tegen. Dat was georganiseerd door SC Antilope met Len van Dort als trainer. In de zomer van 2022 ging ik meetrainen bij SC Antilope. Na de zomer vonden we het eigenlijk wel zo leuk, dat we de uitnodiging kregen om daar te blijven meetrainen.”
EREDIVISIE & BENE-LEAGUE
Dat smaakt bij Haring naar meer. ,,Sinds dit seizoen ben ik overgestapt naar competitie spelen bij Antilope. Daar speel ik in de eredivisie en BENE League. Daarnaast geef ik op woensdag wel nog de training met het team van Pigeons. Het team is door de jaren heen helaas door verschillende redenen flink gekrompen.” Met als gevolg dat er dit seizoen geen competitieteam in Duiven is. De hoop is dat het van tijdelijke aard is.” ,,We willen er wel graag voor zorgen dat er uiteindelijk weer een groter team komt wat hopelijk ook weer competitie gaat spelen. We zijn dan ook echt aan het kijken naar ledenwerving.” Pigeons hoopt komend seizoen weer een competitieteam op de been te kunnen brengen.
De dagelijkse job van Haring vergt veel energie. ,,Werk is soms best wel veel en vermoeiend. Dan is het erg fijn om even de gedachten te kunnen verzetten en lekker bezig te gaan. In het wedstrijdseizoen is het soms best veel. We trainen op dinsdag en vrijdag bij Antilope en op woensdag bij Pigeons. Als er op zaterdag een verre wedstrijd is, ben je vaak ook je hele dag kwijt. Tijdens die weekenden is het soms wel lastig om wat te plannen met vrienden.” De Antilope-selectie compenseert veel in de sociale contacten. ,,Gelukkig hebben we een heel fijn en gezellig team. We hadden dit seizoen in België een aantal keer een overnachting erbij, omdat we zo vroeg moesten spelen. En het is dan altijd gezellig.”
HOBBY
Veel tijd voor een andere hobby heeft Haring niet. ,,Ik ga graag uit eten of op een terrasje zitten met vrienden of familie. Ook creatief bezig zijn, zelf iets maken vind ik leuk. Hoewel ik hier wat minder tijd voor heb momenteel.” Haring zoekt de balans tussen er op uit trekken en rust. ,,Vooral actief bezig zijn is fijn. Reizen en mooie landen zien doe ik ook graag. Hoewel ik ook wel graag even tot rust kom op een dag dat ik niets doe met een serie kijken en boek lezen.” Genieten dus. ,,Het is fijn om lekker bezig te zijn en contacten te hebben met anderen, maar ook nieuwe dingen te zien. Zeker met anderen samen is het mooi om iets nieuws te ontdekken.
Haring is een teamsporter pur sang. ,,Teamsport is ontzettend leuk. Ik vind het zo fijn om met anderen bezig te zijn. Maar ik ben ook best competitief, wil graag verbeteren en mijn best ervoor doen. Ik zie best wel groei sinds ik bij Antilope ben.” Dat is niet het belangrijkste. ,,Ik vind het vooral ook fijn om contacten met anderen te hebben. Je doet het niet alleen, maar samen. We hebben een ontzettend leuk team met spelers die ook wat voor elkaar over hebben, maar het ook gezellig vinden om na de training te blijven zitten. Ook dat maakt de verbinding met elkaar groter.” Een hechte formatie die in het afgelopen seizoen lang moest jagen op de eerste zege. ,,Ik vind het mooi om te zien als wat we oefenen er ook uit komt. Afgelopen seizoen de derde plek bij 3×3 halen vond ik ook erg leuk, dan zie je toch hoe we zijn gegroeid door alle jaren heen. Het samen alles doen en er voor elkaar zijn, dat is ook erg mooi.”
HET CODEWOORD IS SAMEN
Veel samen zijn met de ploeg doet Haring goed. ,,Het met elkaar naar toernooien gaan en na de wedstrijden gezellig wat eten en drinken. Maar vorig jaar bijvoorbeeld ook naar Berlijn, waarbij we echt een weekend weg waren.” Dan komen ook de organisatorische talenten van Haring bovendrijven. ,,Ik denk dat ik een beetje een regelaar ben in het team. Doe bijvoorbeeld ook de ledenadministratie en met Martijn van de Goor de functie van wedstrijdsecretaris voor SC Antilope. Bij Pigeons was er geen trainer dit seizoen en om ervoor te zorgen dat er ondanks dat er geen competitie wordt gespeeld wél een team kon blijven, heb ik samen met Martijn de trainingen daar opgepakt. In het veld probeer ik het overzicht te houden. Hoewel dat soms ook wel lastig is als er veel tegelijk gebeurt.” Samen zijn zorgt ook voor sterke onderlinge binding. ,,Ik denk dat bij beide teams de kracht is dat we ook een goede band hebben met elkaar buiten het veld. Met SC Antilope hadden we het dit seizoen best pittig. Er stond een heel nieuw eerste team met een stuk minder ervaring. Maar we hebben wel met zijn allen laten zien dat we zijn gegroeid en hard willen werken ervoor.”
Haring voelt zich als een vis in het water in het rolstoelbasketbal. ,,Het is een nieuwe sport waarin ik lekker kan bewegen, maar er zijn ook veel nieuwe vrienden en contacten. Een sport waar ik mijn energie in kwijt kan, maar ook even dingen van werk kan loslaten.” Het ontbreekt Haring niet aan ambitie. ,,Het had me leuk geleken om te kijken waar ik uiteindelijk zou kunnen komen, maar ik ben helaas niet keurbaar. Voor nu vind ik het wel heel leuk dat ik op het hoogste niveau in Nederland kan spelen. Het lijkt mij vooral erg leuk om me zo goed mogelijk te blijven ontwikkelen en te zien waar we als team kunnen gaan komen.”
DE 3×3 ZOMER
Haring is deze zomer zeker op de 3×3 NL Tour terug te vinden. ,,We staan al voor een stuk of vier toernooien ingeschreven. Even afhankelijk van hoeveel animo ervoor is natuurlijk. Afgelopen seizoen hebben we meerdere toernooien meegedaan en uiteindelijk ook bij de Finals. Dat was ook erg leuk bij de Arena.” Haring legt uit wat er extra leuk is aan 3×3 basketball. ,,Het snelle spel, maar ook het werken voor elkaar. De basis ligt echt in het screenen bij 3×3 en dat maakt het juist een mooie uitdaging. Je geeft tien minuten alles en gaat er vol voor. Soms is het wachten wat vermoeiend op zo’n dag, maar het kijken naar anderen en een praatje maken met elkaar compenseert dan weer daarvoor.” . Ze kijkt stiekem al reikhalzend uit naar de 3×3 zomer, die net van start is gegaan. ,,We gaan zien waar de zomertour dit seizoen toe leidt.”
(Beeld: Luc Reuvers)
