Fons van Dael (net 68 jaar) is al ruim een halve eeuw actief in het basketball en bouwde een fraaie loopbaan op, met veel herineringen aan topevenementen in Nederland. Hij basketbalt al een tijdje bij Pigeons on Wheels. Het blijft voor zijn team bij trainen. Van Dael hoopt op een competitieteam in Duiven. De week van Fons van Dael, deel 1.
Van Dael geniet inmiddels van zijn pensioen na een werkzaam leven als cartograaf bij de Provincie Gelderland. Zijn vader zat in de schoenenhandel Van Dael (sinds enkele weken Hofleverancier) en werkte wekelijks tot de 80 uur. Van Dael koos een ander pad en begint in 1974 met basketbal. Ook bij tennis, volleybal, zaalvoetbal en tafeltennis komt hij binnen de lijnen. Vijf jaar later gaat hij ook aan de slag bij Rayon Oost. ,,In 1979 vroeg mijn trainer Cees van Loon mij als administratief medewerker voor Rayon Oost van de Nederlandse Basketball Bond. Ik was in dienst van Sportraad Gelderland, de latere Gelderse Sport Federatie en werd gedetacheerd bij het pas gevormde Rayon. Dat was een mooie tijd met alleen maar sportmensen als collega’s. Ik heb overigens een aantal jaren samen met mijn huidige teammaatje Lucia bij de GSF gewerkt.”
Zoals het in de vorige eeuw een enthousiaste basketballer betaamt, hij trekt ook het scheidsrechters-grijs aan om wedstrijden te begeleiden. ,,Ik ben nadat ik was gaan basketballen, gelijk begonnen met fluiten. De voorzitter van district Gelderland Bram van de Zalm zag mij fluiten en vond blijkbaar dat ik talent had. Ik mocht de E- en F-cursus overslaan en gelijk naar de D-cursus, gegeven door Ton Rolvink, dit kwam echter te vroeg ik had te weinig bagage/kennis om te slagen. Later heb ik de cursus gehaald bij Henk van Ek”. Daarna stroomt hij snel door.
,,In 1985 werd ik bondsscheidsrechter en ben ik uiteindelijk B+ scheidsrechter geworden, dan fluit je in de promotiedivisie heren en eredivisie dames.”
ROLSTOEL BASKETBALL GESCHIEDENIS: ORANJE & ORANJE
Het is alweer 45 jaar geleden, maar ook Nederland staat op de lijst met landen die Paralympisch rolstoelbasketbal heeft georganiseerd. Van Dael draagt daar aan bij.
,,Mijn eerste ervaring met rolstoelbasketbal was tijdens de Paralympische Spelen van 1980 in Arnhem. De Sovjet Unie zou de spelen moeten organiseren in Moskou, maar naar eigen zeggen waren er geen gehandicapten in Rusland en zo werd het in Nederland gehouden.”
In het huidige tijdsbeeld bijna niet voor te stellen. ,,Omdat ik toen werkzaam was voor de NBB kwam ik in de organisatie voor rolstoelbasketbal terecht, als verantwoordelijke voor de jury en scouting. Het was nog in het begin van de sport, er reden bij de nationale teams nog spelers in therapeutische stoelen!” Oranje liet zich zien in Arnhem. ,,Nederland haalde de finale met de mannen tegen Israël, helaas verloren. Het werd een gekkenhuis in een uitverkocht huis, 6.000 mensen. En echt waar, een heuse zwarte markt om kaartjes te krijgen. Ook Koningin Juliana kwam op bezoek. Ik heb veel mensenkennis opgedaan. Mensen gaan rare dingen doen als er hotemetoten langs komen. En wat uniek was, was de live-TV. Bedenk wel dat er toen maar twee Nederlandse zenders waren. Dat was een hele leuke ervaring, die ik voor geen goud had willen missen.”
ARNHEM & ASSEN
Het Paralympische evenement in Arnhem zorgt voor inspiratie. ,,Ik ben hierna ook rolstoelbasketbal gaan fluiten, wat mij goed afging. Ik ben nog lid geweest van de rolstoelbasketbal scheidsrechterscommissie met onder andere Paul Bokern en Joop Staarthof. Ook nog een periode trainer geweest bij het rolstoelbasketbal team van Bravo in Apeldoorn.”
In 1988 weer een internationaal gebeuren in Nederland. Van Dael verhaalt: ,,Het Pré Olympisch Toernooi voor de Spelen in Zuid-Korea was in Nederland. Een van de voorrondes was in Arnhem met deelname van Italië, West-Duitsland, Turkije, Finland en Denemarken.” Van Dael zit opnieuw in de organisatie. ,,Ik mocht ook mijn steentje bijdrage aan de organisatie. Helaas was er weinig publieke interesse voor dit topevenement, maar voor mij was het een onvergetelijke ervaring.”
Twee jaar later staat Nederland opnieuw in de schijnwerper. ,,In 1990 waren de Wereldspelen voor Gehandicapten in Assen. Hier heb ik geholpen met de organisatie van het rolstoelbasketbal. Ondanks de geringe deelname was hier wel een overweldigende belangstelling voor rolstoelbasketbal. 3.500 Mensen zagen Nederland in de finale van Frankrijk winnen. Ik heb toen heel prettig met Peter Kusters samengewerkt.”
Van Dael staat steeds in zijn loopbaan voor het grotere plaatje. ,,Begin jaren 90 zat ik in het bestuur van de pas opgerichte Belangenvereniging voor Basketbalarbiters. Dat was heel leuk, er zaten ook internationale scheidsrechters in het bestuur: Cees van Dishoeck, Henk Kleersnijder en Jan van Renen. Daar heb ik ongemerkt heel veel geleerd.”
PIGEONS ON WHEELS ZOEKT ROLSTOELBASKETBALLERS
Pigeons on Wheels wil weer graag de competitie in. Met nieuwe aanwas kan dat in Duiven tot de mogelijkheden horen. Inmiddels zijn er enkele jongere rollers ingestapt en hopelijk blijven ze. ,,Pigeons On Wheels is een heel gezellig gemengd team voor alle leeftijden. POW traint op de woensdagavond in sporthal Triominos te Duiven, van 19:30 tot 21:00 uur onder leiding van onze twee trainers Isabelle Haring en Martijn van de Goor.”
Binnenkort Fons van Dael Deel 2 op Rolstoelbasketbal.nl
In Hoofddorp had coach Fabian bij de laatste wedstrijd de beschikking over een wel heel smalle selectie: Isabelle, Lucia, Martijn, Robert en Seb. (De man in Duivenpak is het resultaat van een weddenschap).
(Beeld: Arjen Kleefsman/privé)