
Met grote verslagenheid delen wij het nieuws dat rolstoelbasketbalster Miranda Wevers afgelopen zaterdag op 52-jarige leeftijd is overleden. Tijdens een toernooidag van de Tweede Divisie Elite A in Eindhoven werd Miranda, captain van Achilles’71, onwel. Ondanks snel handelen en reanimatie ter plaatse, kon zij in het ziekenhuis helaas niet worden gered.
De toernooidag werd direct stilgelegd en beëindigd. Het tragische incident maakte diepe indruk op iedereen die aanwezig was: spelers, coaches, scheidsrechters, juryleden en toeschouwers. Ook binnen de Nederlandse Basketball Bond en de bredere rolstoelbasketbalgemeenschap werd het nieuws met grote ontsteltenis ontvangen.
Het overlijden van Miranda is een enorme schok. Ze was geliefd als teamgenoot en aanvoerder bij Achilles, en een bekend gezicht binnen onze sport. Ze kwam jarenlang uit voor het Nederlands team en nam deel aan drie paralympische spelen. In die jaren was ze actief bij verschillende basketball verenigingen en nam deel aan meerdere WK’s en EK’s. Onze gedachten zijn bij haar familie, teamgenoten, vrienden en iedereen die haar van dichtbij heeft gekend.
We wensen eenieder die door Miranda geraakt is heel veel sterkte toe bij het verwerken van dit onverwachte verlies. Laten we haar herinneren als de sportvrouw en het warme mens die zij was — met trots en dankbaarheid.
Wat is dit schrikken…. Pffff en wat kan het leven toch soms oneerlijk zijn, nu weer zo’n verdrietig moment. Vorig jaar nog bij de uitreiking van het boek van Thijs van Kemmeren een zeer fijn gesprek gehad met Miranda. Terugblikken op het verleden en ook waar we nu mee bezig waren. Heel veel sterkte aan alle nabestaanden, sporters, vrienden en familie.
Gecondoleerd voor familie en iedereen dichtbij haar.
Pingback: TWEEDE DIVISIE Elite A & B roundup
Ik wens de familie en vrienden heel veel sterkte met het verlies van Miranda
Niet te bevatten dit nieuws. Een opgewekt en positief gestemd mens. Dankbaar dat ze onderdeel van onze Paralympische selectie in Londen was.
Sterkte gewenst voor alle mensen die haar lief hebben.
Wat ongelofelijk schrikken! Ik heb in de werkrelatie Miranda leren kennen als een zeer betrokken mensen-mens. Wat een gemis. Sterkte voor alle nabestaande!